“Nobody lives everywhere, everybody lives somewhere. Nothing is connected to everything; Everything is connected to something.” Donna J.Haraway

FoAM werd door Helix uitgenodigd om een sessie voor de NMEDO cursus te begeleiden specifiek om:

-Verbeelding te stimuleren, en los te komen van het heden

-Verbindingen tussen de deelnemers en initiatieven te versterken

-Betrokkenheid van de individuen en organisaties van de sector te vergroten

Ons doel voor vandaag is een aantal toekomst beelden maken, gebruikmakend van een process bekent staat als scenario planning. Hiermee willen we ruimte scheppen, om te zien hoe dingen anders kunnen zijn, om jullie verbeelding te prikkelen en ruimte te creeren van waaruit nieuwe mogelijkheden kunnen ontstaan.

Wat wij vandaag gaan doen is op basis van The Classic 2×2 methodiek die we aangepast hebben aan de context en inhoud van NMEDO cursus een aantal scenarios zal creeren als een aantwoord op onze basis vraag “Hoe kunnen mensen werkzaam in de natuur en milieu, EDO sector een holistische toekomstvisie mee helpen uitbouwen om verbondenheid tussen mens en omgeving te versterken?”

Appreciative inquiry

In deze oefening willen we belangrijke factoren en drijvende krachten definiëren die een invloed hebben op de werking van NMEDO processen. Om van start te gaan willen we ons concentreren op de volgende 3 vragen.

-In welke situatie heb ik de verbondenheid tussen mens en natuur ervaren?

-Wat waren mijn rol en mijn daden in dit succesverhaal?

-Welke externe factoren maakten van deze situatie een succes?

Het tweede deel van de workshop verzorgde een korte oefening in het maken van een scenario gebaseerd op twee termen die uit het selectie proces van de workshop kwamen.

Beide groepen startten van het zelfde punt maar kwamen natuurlijk uit bij verschillende risico factoren.. De eerst groep ging denken over

Ruimte – Vol / Participatie – apathie.

De tweede

Samen – alleen / Betrokken – onverschillig

De volgende scenario's kwamen uit deze oefening. We hebben ze bij elkaar geschreven aan de hand van de  5 vragen die gesteld werden tijdens deze taak.

1.       Hoe kan deze wereld er uit zien en functioneren?

2.       Hoe beïnvloed deze situatie jouw samenleving en omgeving?

3.       Wie neemt de beslissingen en de verantwoordelijkheid?

4.       Wat zou de rol van EDO in deze wereld zijn?

5.       Hoe zouden mensen werkzaam in de natuur en milieu, de EDO Sector, een holistische toekomstvisie mee kunnen uitbouwen om verbondenheid tussen mens en omgeving te versterken in deze scenario’s?    

De Ochtendgroep werkte rond

Ruimte -Vol / Participatie – Niet betrokken

 

Scenario 1 Ruimte / Niet Betrokken  

1. Ruimte is vanzelfsprekend en daarom is men niet betrokken.

2. Het is een individualistische kille samenleving Op de werkvloer zijn er erg veel mogelijkheden maar niemand is betrokken, dit werkt erg demotiverend

3. Het is een Top Down situatie De overheid heeft een erg grote macht, de kans op misbruik is dan ook erg groot. Er is grote nood aan deskundigheid aan de politieke top. Het is onmogelijk voor alle sectoren en bevolkingsgroepen om positief te handelen.

4. De functie van EDO bestaat er in om Betrokkenheid te stimuleren. De politici van morgen moeten deskundig opgeleid worden. Er hoeft een stimulering van de bewustwording van omgeving en ruimte. Hoe doen we dat? Hoofd Hart en Handen!!! Dit is niet vanzelfsprekend. Systemisch denken wordt belangrijk.

5. Hoe? De ruimte gebruiken voor beleving, inspiratie en ervaringen. Vooral bij jongeren, maar ook ouderen. We moeten samenwerken.       We geven de verantwoordelijk en de ruimte aan mensen zodat ze hun beleving zelf kunnen invullen in die vrijheid. De rol van EDO hier is de dialoog op gang brengen en ondersteunen.    

Scenario 2 Vol / Niet Betrokken

De Dierentuin.  

1. Alles is digitaal, er zijn geen persoonlijke contacten niet meer. Vlaanderen werd bedekt met beton, er is geen ruimte voor natuur. Het voelt verstikkend aan. De totale repressie de er heerst brengt een tegenbeweging op gang ontstaan uit intrinsieke motivatie. De bevolking leeft in angst, er is erg veel controle van de staat, (militair, politiek, sociaal) De bevolking is niet toegestaan een eigen mening te hebben, dit creëert veel competitie, ieder vecht voor zichzelf. Het is egoïsme, segregatie en individualisme, kortom een dierentuin. De normvervaging door gebrek aan betrokkenheid leidt tot betrokkenheid gestimuleerd door de foute rede. Er is geen vrije migratie, de bureaucratie neemt over wanneer je wil bewegen. Het is uitzichtloos.

2. De overheid neemt de beslissingen en zaait verdeeldheid, niemand protesteert. De media speelt dit spel en helpt de overheid, maar wie neemt de verantwoordelijkheid?

3. EDO? Bestaat niet!!

4. Activisme, keiharde acties, om de bevolking terug gevoelig te maken. Redden wat er te redden valt.bewustmaking! de mensen met de neus op de feiten drukken. Feiten en cijfers tonen, geschiedenis doceren, het niet meer laten gebeuren. Leren van de fouten. De meeste activiteiten gebeuren ondergronds, er is hoegenaamd geen steun van de overheid.  

Scenario 3 Participatie / Ruimte.

1. Dit is de toekomstvisie, dit is een utopische wereld. Een natuurstad, Think local/ Act Global. Er is een grote decentralisatie, de wereld bestaat uit een amalgaam van lokale democratische gemeenschappen. Alles is mogelijk wanneer de gemeenschap op mensenmaat is gemaakt. De persoonlijke verantwoordelijkheid is een basis beginsel. We leven in een deelsysteem.

2. Wat met de verantwoordelijkheid van de overheid? Participatie zal dit wel oplossen Wat met mensen die uit de boot vallen?

3. Educatie Het leren wordt gevoed door creativiteit, kritische reflectie, loslaten, keuzes kunnen maken. Hoe krijgen we consensus en hoe kaderen we de regels? Door Respect en kennis. De natuur bepaald hoe de mens leeft, niet de mens. Er kwam een shift in de perceptie van eigendom, waarde, risico. Tegenslag is de dood. Dit model is circulair, het bestaat uit delen, collectieve zelfvoorziening. Zorg staat centraal.

4. Doordat Zorg centraal staat kan de economie alleen maar circulair zijn. Zorg maakt ruimte voor een andere perceptie van milieu en samenleving We gaan levenslang leren. Het leren wordt lokaal georganiseerd. Kennis wordt gedeeld met andere lokale eenheden. Het is een gedecentraliseerde Democratie.  

  Scenario 4 Participatie / Vol. Full House  

1. Er is grote bezorgdheid maar er is samenwerking. Vrouwenrechten staan gebeiteld, er is gelijkheid tussen man en vrouw. Er is emancipatie van minderheden. Er is een deeleconomie, gebouwd door vele lokale kleine initiatieven, gestuwd van onder uit. Samen sterk, de participatie help om conflict te vermijden.

2. Er moet ruimte gecreëerd worden. Kleine flats, co-housing, herbestemmen van panden. We bouwen moestuinen op daken. De staat ondersteunt deze initiatieven. We hebben nood en organiseren verrijking door immigratie en het leren van andere ideologieën. Er gebeurt meer virtueel zodat verplaatsingen vermeden kunnen worden. We wonen in aangename kleine ruimtes, we zijn een goede bouwmeester.

3. We netwerken. Er is een burgerdemocratie. De staat is gekenmerkt voor efficiëntie en een gebrek aan bureaucratie. Beslissingen worden direct genomen.

4. Netwerken informeren sensibiliseren zijn de kernwoorden. We gaan anders wonen, er is geboortebeperking. Futuristische scenario's worden aangeboden om de educatie te helpen.

5. Wanneer de wereld vol zit moeten we de aangroei en de impact daarvan beperken. We brengen de mensen samen en activeren verbinding. Er wordt bijgestuurd op basis van good practices, en informatie.            

De namiddag groep werkte rond,

Samen – alleen / Betrokken – onverschillig

 

Scenario 1 Samen / onverschillig

De groene dictatuur / China in Vlaanderen

1. Deze wereld zit vol, er heerst overpopulatie. Het zit zo vol dat alles samen hoeft gedaan te worden. Iedereen is volgzaam.

2. Er is een snelle dramatische vooruitgang van de kwaliteit van het milieu, de omgeving. Het land ontwikkeld zich duurzaam. De drijvende kracht van de mensen is overleven, er is weinig interesse om wat anders te doen.

3. Een  verlicht despoot. Niemand anders wou de rol.

4. EDO wordt IDO, verplichte indoctrinatie

5. Schaalvergroting! Er wordt collectief op kampen gegaan, er zijn immense land art feesten. Er waait een overheersende cultuur, er is weinig individuele invulling van de persoonlijke beleving.

  Scenario 2 Alleen / Onverschillig  

1. We zitten met zen allen alleen in de zetel te zappen, er is een pilletje voor elke situatie te controleren of creëren. Van liefde is er geen sprake. De aandacht voor de medische sector is immense, de nood aan antidepressiva is groot. De bouwpromotoren hebben het erg druk, er worden veel kleine huisjes of appartementen gebouwd, als dozen voor al die mensen die allen zijn. De ongelijkheid en armoede zijn norm er is geen sociaal vangnet.

2. De mens onderneemt niet, hij onderhoudt niet. De normen vervagen. Er is ook geen aanbod van iets, er is niets, complete chaos. De mens krijgt een kleiner brein. de natuur zou wel eens kunnen overnemen.

3. De macht komt steeds boven bij enkelingen, er heerst een dictatuur. Niet dat het de  mens wat zou uitmaken, onverschillig en alleen.

4. Er is geen EDO sector meer. EDO gaat underground, het wordt een rebellie.

5. Er komen kleine acties in de straat, mensen liefde geven. De humane beleving wordt voorop gezet. Geen pilletjes meer maar gezonde voeding. Door informatie te delen komt er weer verwondering en verbinding. Aandacht voor positieve gebeurtenissen wordt aangewakkerd. We pushen voor kleur in de wereld, magie versus lichamelijk genot. We willen de conversatie weer stimuleren op gang brengen.        

Scenario 3 Verwondering / alleen.

Lonely Planet.

1. Duurzaamheid en systeemdenken zijn aan de kant gezet. Een komplete digitalisering regelt de wereld. Het centrale systeem regeert het land. Iedereen leeft in een kleine doos, een appartement, het standaard onderkomen. Toch bezitten allen ook een hypersnelle digitale verbinding, men heeft alle digitale gadgets en noodzakelijkheden. Er is geen gebrek aan primaire noden, eten, gezondheidszorg wordt aan huis geleverd.

2. Dont Worry Be Happy Er is een oneindige stroom aan informatie die verwondering tot de climax levert.

3. Het wordt alles wel artificieel gemanaged, door dat centrale systeem. Dus er zijn strenge en duidelijke regels. Afwijking daarvan is onmogelijk, uit den boze.

4. EDO zal dit systeem hacken! Er worden APPS ontwikkeld die mensen naar buiten brengen, mensen terug in tussen de echte objecten uit de realiteit duwen. Meetings worden weer in het echt georganiseerd, niet via een video link of conference call. We gaan voor de positieve buiten ervaring. We trachten succes te beleven.

5. EDO brengt van onderuit bewustzijn over de natuur. De verwondering wordt gepusht, we blijven zoeken, er wordt veel contact gegenereerd tussen de mensen. We gaan naar duurzaamheid,          love is in the air!!

  Scenario 4 Samen / Verwondering.

1. Geen vervreemding. Gelukkig, het is propere, er is geen vervuiling. Alles gaat zonder moeite en wordt samen gedaan. Iedereen helpt iedereen, er hoeft niet gewerkt te worden, er zijn geen zelfmoorden, er is een diep respect voor verwondering.  Dit is een utopie! Wonder kan je niet vatten, er raast toch ook verwarring door de hoofden, die naïviteit en overlaad aan informatie en verwondering is ook een valkuil. Is alles continu positief? Je kan toch allen positief ervaren als je weet wat negatief is?

2. We werken samen. Er is een positieve kruisbestuiving die kennis levert voor iedereen. Want er is beleving, alhoewel je die in stand moet houden. Werk is makkelijk. Te veel is nooit goed, boeten we in aan rationaliteit?

3. Iedereen neemt beslissingen, dit maakt het proces erg lang en log. Er is geen tijd om die beslissingen te evalueren, er is geen tijd voor reflectie. Discussie is de constante.

4. EDO gaat koesteren en omkaderen. Verder en dieper ingaan op die verwondering en accenten leggen op de complexiteit van de dingen. We vragen wat er achter zit. Kennis wordt tegelijkertijd de basis voor de verwondering maar is ook een valkuil. Verse thema's complexe situaties worden de drijfveer.

5. De rol van de geschiedenis wordt net als complexiteit de basis voor het uitwerken van die verwondering. We werken met gefragmenteerde geïndividualiseerde ervaringen in een gedigitaliseerde wereld die uitgebeeld worden.

 

“Fortunate are those who take the first steps” P.Coelho